Fase 1: drama.
Je kan me horen mopperen: 'Ziejewel, dit technische gedoe is niks voor mij!'. Waar is nu die 'read more button' ? Bah, dit heb ik ook altijd! Ik heb zin om te stoppen.
...die vlot leidt van dramatiseren (jezelf slachtoffer maken), naar persoonlijke groei. Alan Seale noemt deze vierde fase 'Transformational Presence'. Zo verging het me inderdaad, bij het schrijven van mijn eerste blog.
Fase 3: Rol oppakken. Wie wil ik zijn in deze situatie?
Het is duidelijk dat dit blog nodig is om online zichtbaar te zijn. En als ik deze technische zaken onder de knie krijg kan ik alle publicaties in eigen beheer doen. Onafhankelijk van websitebeheerders. Maar... de neiging om te stoppen steekt de kop op, door alle ergernis over de hindernissen...
Fase 4: transformatie.
Stel dat deze situatie een uitnodiging is voor persoonlijke groei. Wat dan? Dus sta ik even stil bij de vraag waarom ik eigenlijk een blog wil schrijven? Ik maak innerlijk contact met de essentie: ik wil zoveel mogelijk mensen laten kennis maken met een eigentijdse, dynamische methode voor maximale zelfontplooing en transformatie naar vrijheid, plezier en voldoening. Ik voel de energie weer stromen en vol vertrouwen ga ik aan het werk. Het lukt en mijn eerste blog is publiek!
Reageren is niet langer mogelijk.
|
Archives
Januari 2018
|